اسلام آن گونه «پیوند همسری» را توصیف می کند که گویا زوجین، دو نیم از یک وجود هستند و نه دو وجود متمایز. هر جا به وحدت می رسند کمال می یابند و هر جا فاصله می گیرند، ناقص دیده می شوند و آسیب می بینند. بنابراین دو نیم موقعی به یک وجود واحد و بالنده تبدیل می شوند که کاملاهمتراز باشند. در استحکام بنیان خانواده نیز مهم ترین عامل فهم صحیح نسبت به مسئله «همترازی» در انتخاب همسر است که اسلام از آن به عنوان «کفویت» یاد می کند. و اینکه انتخاب کننده توجه داشته باشدقرار است نیم دوم وجود و شخصیت خود را انتخاب کند.
اسلام آن گونه «پیوند همسری» را توصیف می کند که گویا زوجین، دو نیم از یک وجود هستند و نه دو وجود متمایز. هر جا به وحدت می رسند کمال می یابند و هر جا فاصله می گیرند، ناقص دیده می شوند و آسیب می بینند.
بنابراین دو نیم موقعی به یک وجود واحد و بالنده تبدیل می شوند که کاملاهمتراز باشند. در استحکام بنیان خانواده نیز مهم ترین عامل فهم صحیح نسبت به مسئله «همترازی» در انتخاب همسر است که اسلام از آن به عنوان «کفویت» یاد می کند. و اینکه انتخاب کننده توجه داشته باشدقرار است نیم دوم وجود و شخصیت خود را انتخاب کند.
همسری که بتواند مادری «پاکدامن» برای تربیت انسان هایی شایسته باشد و یا پدری «لایق» برای راهبری خانواده و تکیه گاهی مطمئن برای همسرش.
اگر همترازی که محصول نوع تربیت و «تراز شخصیت» و عیار سلامت و اصالت طرفین ازدواج است اصل شد و همه توجه مصروف آن گردید به معنای جدی گرفتن زیر بنایی است که قرار است ساختمان بلند مرتبه ای بر آن استقرار یابد و آرام گیرد تا هیچ تند باد و حتی زلزله ای نتواند باعث فروپاشی و انهدام آن شود.
اگر همترازی اصل شد، مسائلی مثل تشریفات ازدواج با نگاه اولویت های درجه 3 و 4 مورد بررسی واقع خواهد شد.
اصل شدن همترازی و «اولویت یک» شدن موجب می شود که حداکثر جستجو و دقت و مطالعه و بررسی در انتخاب همسر صورت گیرد و مسئله فوق العاده مهمی مثل انتخاب همسر تحت تاثیر سطحی نگری، هیجان زدگی و شیفتگی های یک بعدی و با چشم و گوشی بسته و فردی به حاشیه رانده شده، صورت نگیرد.
اما آیا افرادی که کارشان به طلاق کشیده شد با همین دقت در مورد یکدیگر بررسی کرده و اقدام به انتخاب کرده بودند؟
کافی است که دقت زیاد و جستجوی گسترده و مشورت با افراد متعدد و کار کارشناسی در مورد خرید یک رایانه، گوشی همراه و لوازم خانگی یا خودرو توسط بعضی از افراد را مقایسه کنیم با معیارها و دقت- ها و مشورت هایی که در انتخاب همسر به کار می گیرند، در این صورت سهم عقل و تجربه و مسئله اصلی یا فرعی بودن همترازی در مسئله خطیر انتخاب همسر و ازدواج به دست می آید.
عشق به کمال و شایستگی و سلامت و پاکدامنی و وفاداری و سایر زیبایی های باطنی همسر یا شیفتگی نسبت به زیبایی های ظاهری «مدت دار» کدام یک موجب استحکام بنیان خانواده هستند؟
تشخیص زیبایی های ظاهری نه مطالعه می خواهد و نه تحقیق و بررسی اما تشخیص زیبایی های باطنی از عهده تجربه های محدود بر نمی آید و همفکری خیرخواهان با تجربه و دور اندیش خانواده را می طلبد و بدون زحمت و دقت و بررسی حاصل نمی شود. هر یک از زوجین که در جستجوی فردی همتراز برای ازدواج هستند، ابتدا لازم است «تراز خود» را بشناسند و این شناخت از یک «آیینه صادق» به دست می آید نه تصورات و تخیلات ذهنی.
«جستجو» مسئله ای متمایز با شانس و گزینه های تصادفی است. جستجو برای پیدا کردن «همسر همتراز» دشوارتر از گوهریابی در یک بیابان است و آزمایشگاهی برای تعقل و دوراندیشی و آینده نگری جوانان ما نیز تلقی می شود و این با هیجان زدگی و شیفتگی و دلبستگی های بدون ریشه نمی سازد چون یکی صبر و آرامش و دقت می طلبد و آن یکی شتاب و سرعت. این به چشم خرد و تجربه و ایمان پناه می برد و آن به چشم سر بسنده می کند.
اگر فرزندان ما درک صحیحی از مسئله همترازی داشته باشند و نقش خطیر و بسیار مهم آن را در استحکام بنیان خانواده و مفهوم زوجیت بشناسند و ازدواج را معبر رشد و کمال و تعالی خود نگاه کنند و به هنگام ازدواج نمایند، «خانواده پایدار» را تجربه خواهند کرد.
کسی که همسرش را نیم دوم خود بداند هر اقدام پسندیده برای خود را برای همسرش نیز طلب می کند و هر آزردگی برای همسرش را آزردگی خود تلقی می کند استحکام بنیان خانواده تحت تاثیر نگرش فرزندان ما از مسئله ازدواج و جایگاه خانواده است و این نگرش بیش از اینکه ازطریق کلاس و مدرسه و مطالعه کتاب به دست آید از طریق مشاهده نمونه های اطراف آنها مثل نحوه تعامل و زندگی والدین و سایر خویشاوندان شکل می گیرد.
در قسمت بعد به دلایل و آثار ازدواج دیر هنگام و تاثیر آن در ناپایداری خانواده خواهیم پرداخت.